تنفس‌ها دیگر وابسته به واردات نیست
در روزهای نخست همه‌گیری کرونا در کشور که هنوز ویروس سارس ــ کوو ــ ۲ را خیلی خوب نمی‌شناختیم و هر روز با تلفات گسترده‌تری در مناطق مختلف روبه‌رو می‌شدیم «ونتیلاتور» به کالایی حیاتی و نایاب در مراکز درمانی تبدیل شده بود؛ دستگاهی که کار احیای تنفسی را برای بیمارانی انجام می‌داد که ریه‌هایشان در سطح وسیع درگیر بیماری شده بود. آن زمان هر ونتیلاتوری که در بیمارستان بود یا در خانه، حکم یک واحد آی‌سی‌یو برای مراقبت از بیمار مبتلا به کووید ــ ۱۹ را داشت. در شرایطی که پیش از همه‌گیری کرونا دستگاه ونتیلاتور عمدتا کالایی وارداتی بود، نیاز کشور به این دستگاه حیاتی در اوج تحریم‌های ناجوانمردانه که واردات این کالا به کشور را پیچیده و در مواردی غیرممکن کرده بود سبب شد محققان ایرانی در قالب شرکت‌های دانش‌بنیان، عزم خود را برای تولید انواع ونتیلاتور در کشور جزم کنند. این شد که پس از گذشت سه چهار ماه از همه‌گیری کرونا در کشور، دیگر خبری از کمبود ونتیلاتور در کشور نشنیدیم و به‌تدریج پزشکان توانستند با استفاده از تجهیزات درمانی و پوشش واکسیناسیون روند مدیریت و کنترل همه‌گیری را در دست بگیرند. حالا اما با فروکش کردن تب کرونا در کشور، توسعه فناوری تولید ونتیلاتور موجب تولید نمونه‌های فناورانه و قابل‌حمل این دستگاه شده است که یکی از آخرین نمونه‌های تولید ونتیلاتور پرتابل در یکی از شرکت‌های دانش‌بنیان مستقر در دانشگاه صنعتی شریف است.